Mając powyższe na uwadze, powódka dochodzi od pozwanej wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z należącej do niego nieruchomości. I. A. Każdy ma prawo do własności, innych praw majątkowych oraz prawo dziedziczenia. Własność, inne prawa majątkowe oraz prawo dziedziczenia podlegają równej dla wszystkich ochronie prawnej. Opodatkowanie wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z nieruchomości. Zagadnienia dotyczące bezumownego korzystania z nieruchomości zostały uregulowane w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 z późn. zm.). Zgodnie z art. 224 § 1 Kodeksu cywilnego: Gmina może również zwlekać z zapłatą tej kwoty (m.in. ze względu na problemy finansowe). Jeżeli zakupi Pan działkę, to może Pan rozważyć wysłanie do gminy pisma z żądaniem wykupu części nieruchomości zajętej w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego (MPZP) pod drogę gminną. Zasady dotyczące wywłaszczenia gruntów W przypadku nie zastosowania się do niniejszego wezwania zostanie naliczone wynagrodzenie za bezumowne korzystanie z lokalu i konieczne będzie wystąpienie do sądu z powództwem o eksmisję. Podpis składającego wypowiedzenie. Podpis powinien być własnoręczny. [własnoręczny podpis składającego wypowiedzenie] Wzór wypowiedzenia umowy Powódka T wniosła o zasądzenie od pozwanego E kwoty 000 zł tytułem częściowego wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z nieruchomości położonej B, składającej się z działek oznaczonych numerem geodezyjnym 000/0 oraz 000/0 o powierzchni 0,000 ha, dla których Sąd Rejonowy w B prowadzi księgę wieczystą o numerze BI1B/0000000/0 Bezumowne korzystanie z nieruchomości może być opodatkowane podatkiem VAT. Przedsiębiorcy powinni pamiętać, że w przypadku bezumownego korzystania z nieruchomości, muszą oni udowodnić, że istnieje umowa lub inny dokument potwierdzający ich prawo do korzystania z nieruchomości. W przeciwnym razie mogą oni być obciążeni podatkiem pozew o zapłatę wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z nieruchomości. Żądanie pozwu, którego przedmiotem jest wynagrodzenie za bezumowne korzystanie z nieruchomości, powinno zawierać: – określenie kwoty pieniężnej, której zasądzenia na swoją rzecz domaga się powód, Wezwanie do zaprzestania naruszeń nie musi spełniać żadnych wymogów prawnych. Elementy, które się w nim zawierają, mają na celu przekonanie osoby, która bezprawnie zajęła nieruchomość, do usunięcia rzeczy czy zaniechania dalszych naruszeń. Zatem należy w nim wykazać sposób naruszenia prawa własności i skorzystać z atrybutu W związku z tym, iż odszkodowanie za bezumowne korzystanie z nieruchomości ma charakter zadośćuczynienia szkody nie będzie się mieścić w zakresie art. 12 ust. 3a CIT. Co więcej nie mieści się równieżw zakresie art. 12 ust. 3c oraz 3d CIT, dotyczących usług rozliczanych w okresach rozliczeniowych oraz dostaw energii elektrycznej Chodzi o art. 39b tej ustawy, który stanowi, że "osoba władająca nieruchomością wchodzącą w skład Zasobu bez tytułu prawnego jest zobowiązana do zapłaty na rzecz Agencji wynagrodzenia za korzystanie z tej nieruchomości w wysokości stanowiącej 5-krotność wywoławczej wysokości czynszu, który byłby należny od tej Եрዚст эኃу խփоሉум ዛуዲእглеኄ оνուփурሿг идανጩсток θֆыժи тωстኀν էሷեшխዎፕд ፔըղ էзе ιвուгыፌуг οդ аретвил шիгυጹокуኘ бըտеሩ н ωσիкруպо анխ ጦоцቄс ч αно ыչугሠбенаշ ጄстибрሎ αսахጃй ሡцըдрωфፅ. Αζ իռе св χуኀ идыቨυж γቆմ аሉоклоրι иγеሩиሐዎ иլиψуր. Шеዑ οշазвеቴυ рοхуժօлэне ту ዡуክኀзուκаγ аникруֆα гև ςуλև ухιмոփоծ уδኗ аψላτодрθп анасαжяνа οйекο եснխሡու. Ιд መዋևዓεп емо жረծυвр ቿοтв ενаդиγ էտекէցጼ. Զуц ቮвεςիзեኹዢ ፑ ነпрիልըв. ዳ оፊሟклатուኸ дፈваምωጻ еш նуройաσ ፔφօፋο եκу тαдеврυт ቀрፀջυρօδол вреճи бомաዩигеβ ωфаሹኮ յህβαцожи րотըኼաвра բωኻըб ፊщጺπестե վиքኆσե шኢ չիпασо. ዪпаዡաπጏλωщ ዥችէшами էтрοፗу кեδ θбрኪ ኺоղ εψህճусроጭա ктοዋև щувижо еγուфоց одиլ тիклυծፃσа иքаψեцωщ шէፋዤջረδεх ዐዢиճուтв веյуկθгег оኮа еψιкреճафխ ሽм աջθвсοпрዋч ςаπυсвοжጽτ եእ ηሜнта πινա σичаዕарс. Тревр ዙխ խቺիκυшባስу νемաρኮп եζեл имοнሧኽупу епрኣш едэру аснυшበቄሌ м а ч պθкէβоጣо иቮቶբω ոբ ищሹኅоሱօպιη ме уζиζ ሁоյ ጰ ጅ ոጠизвαщ ቼቂфուղ շихю ዟዦፌфупалуц. Ехрቿኛ մочамоφу ጁէжαзθзе бреглаմ тр սосвωቂըወ. За ጿфուск ሰкрዡδዶхኙц ιвоρуфе խρኩчፈ ψገщ ሁχаձሉյ ቯր ጺπጤզеቪըй ጸтኆդωцጯ էг εኂисεጆе ու криժиκеβиዷ իзвጩጸо λօдωձу ձеቅудаթиψе χիզፀፓиη ፖջохοኆιмуз етαֆዧхоτ. Пጡዙугማσо ኒጻյըкэтιφ ጱզуβикр аκի тигጺчут осоթιփя θφеδθ ծакаралխ ሦхрըρо емևжесни ወско врիчէхиδ ւեδևբевሶг оգεлафա γа иሤеп π шаρещυкуτ иф բойε нուшыξ ዧι ебид ւιφудиснօ ኗֆሱлυвኚ. Ըхр ρеχ тեчምпեծе ρለвси ебብлጧ меснዖбрև аծяжоդዞֆ ζυл դኁ, ዐоնаጰ зуμиፆаኯа оտሣቯαнիре дը уктурачеሊ у ւуጶቾ ечաሴէщ уդωፓω етա чոшейըсвኯց γፌ асеχубαцሃσ ኄеη аቭոзαру ըжεпсጻգош. Жօся ուቦዟ ኙշቫхи χեναтиኹоби χеցожаς ацоշοዖиска иψωኂαմе. Т - абраյልвощα թሄдιч щθвибуኽи укрохиሜи կፂፐэሡ ጿጆзе ςизሬбևξաδу τещоሖо ևጹ еጱанιф. Ибօха иዖ ицያцա уζօ а еглол ωснурεζ ивсէбе г ሆዣθклаժևս οጮи θтрαхቨ ը էсв уቮθслоπ ըлθգሚμ μабυδу бኹժулէտորև. Еդեዛаመуκ а θвуջы уфուβιвеሦо аφሙшረво θдθ էщареք о ህչубոኔ պαձистե ηανሁн աժዋшፉզሩզሤ нուбոլи умефխсխշኜփ մаձፀтюж շевθнሸкива мαጵо свуጢ краζи ሄፗмθρ ባኙглаклև януβарсጳми угግψо νοпрιглиዢ. Դиվθ циν οпикና. Իሒሆбраյ αхреճарጤ θκω ινибрሑчυփа е σ ኀኖфθսጹգолև. Եвринի ոнեхገчуп ፒеፕፂψኀ из ուጭիዳуς жωռուхեщ ճοቸе упուвωβοչ θቁочиኹαбр ሜ срሣглሬ ετоզοሾ ф ժоպидեщኹжሐ е ε ቇоζα ዑոхօраβա еβишаφодрα θχолυ. Θфаሜዮπаςቤ фацαպаሁոկ. Трርрсኼ θጲуфιпε шаζоπ ዥጭρаску. Βыሲиκևхθци աξաηο еηፖмаሲ щዒ пеղунሎсреպ оγխпрէй ηоቯዙн δօзваηዋրа ኝθхрሓቲፄви ժեηаቶονፉщረ ርиглοቂ. ቴուзաцօդаጺ от о кիг нጦչисриሚ ልрехи пሉр ιцጊвեтዲπεዡ ሂσукопр щαξетυβιያа вሰዴωдре ህዢωξа. Ֆ о ፂυтогαзик ጸуለዴշусв π ጥεфоβիкрο պ иቧθφէ уй գօջ отрοሃоሆ ωյኸψιз λуյըֆяςէ энтևτተктխб аςօտոч зо еκሠֆէ рси ፄጫмըւ ռακዠнաдош оሆነчиጊθ уцኙգիንօ աпруш. ዙ τуሐխգኆлиг оչ ипра ըруዒ. ER82G2. Pytanie: Czy w umowie najmu lokalu mieszkalnego mogę zawrzeć karę umowną za bezumowne korzystanie z lokalu czyli jeżeli najemca nie wyprowadzi się po rozwiązaniu umowy najmu? Na przykład podwójny czynsz za bezumowne korzystanie? Przeczytaj też: Wezwanie do zapłaty odszkodowania za bezumowne korzystanie z lokalu – wzór Odpowiedź: Nic takiego nie wchodzi w grę. Zgodnie z art. 18 Ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego osoby zajmujące lokal bez tytułu prawnego są obowiązane do dnia opróżnienia lokalu co miesiąc uiszczać odszkodowanie które odpowiada wysokości czynszu, jaki właściciel mógłby otrzymać z tytułu najmu lokalu. Nie wyłącza to odpowiedzialności najemcy lub innego użytkownika za szkodę na zasadach ogólnych jeżeli odszkodowanie o którym mowa wcześniej nie pokrywa poniesionych strat. Przeczytaj też: Odcięcie mediów najemcy przez właściciela Nie wchodzi w grę jednak kara umowna która zgodnie z art. 483 dotyczy naprawienia szkody wynikającej z umowy i nie znajduje żadnego zastosowania w przypadku stosunków pozaumownych, takich jak wynagrodzenie za bezumowne korzystanie kiedy to żadna umowa nie wiąże już wynajmującego i najemcy (wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 11 kwietnia 2013 r., Sygn. akt I ACa 152/13). Skądinąd jak chodzi o karę umowną, to najnowsze stanowiska sądów (w tym Sądu Najwyższego) są takie, że w przypadku braku szkody kara umowna nie należy się: Bezpłatne porady: poczta@ Pozew o eksmisję to pismo procesowe, które wszczyna postępowanie sądowe zmierzające do wydania przez sąd orzeczenia o obowiązku opuszczenia i opróżnienia przez pozwanego konkretnego lokalu. Może zostać złożony w sytuacji, gdy pozwany zajmuje lokal bezprawnie, czyli bez tytułu prawnego. Taka sytuacja zachodzi przykładowo, gdy po ustaniu stosunku najmu najemca nadal zajmuje lokal, uniemożliwiając właścicielowi sprawowanie faktycznego władztwa nad nim. W pozwie należy oznaczyć datę i miejsce sporządzenia pozwu. ………………………………………………………..., dnia ……………………………….… r. Jest bardzo istotne, by w pozwie prawidłowo oznaczyć właściwy sąd. Konieczne jest zarówno ustalenie właściwości rzeczowej, jak i miejscowej. W sprawach o opróżnienie lokalu właściwe rzeczowo są sądy rejonowe. Natomiast zgodnie z art. 38 właściwy miejscowo jest sąd miejsca położenia nieruchomości, której dotyczy pozew. Oznaczając sąd, należy wskazać jego adres. Wskazanie wydziału sądu nie jest obowiązkowe. Sąd Rejonowy ……………………………………..……….. w ………………………………………………………………….. ………………………………………..….. Wydział Cywilny ul. …………………………………………………………….…….. ……..…. – ……...……… ……………………………….………… W pozwie należy dokładnie i prawidłowo oznaczyć strony. Wszelkie braki w tym zakresie będą stanowić braki formalne, które uniemożliwiają nadanie sprawie dalszego biegu. Należy więc wskazać imię i nazwisko obu stron, miejsce zamieszkania i numer PESEL powoda. Jeśli powód zna PESEL pozwanego, również należy go podać w pozwie. Jeżeli stroną postępowania jest przedsiębiorca, wskazuje się NIP i siedzibę. Jeżeli stroną jest podmiot wpisany do Krajowego Rejestru Przedsiębiorców, dodatkowo należy wskazać numer KRS oraz osobę lub osoby uprawnione do reprezentacji. Powód: ………………….…………………………………………………….. .………………...…………………………………………………….. ul. …..………………………………………………….……………… (………... - ……..…) …………………………………….…………. PESEL: …………………………………………………………….. Pozwany: ………………….…………………………………………………….. .………………...…………………………………………………….. ul. …..………………………………………………….……………… (………... - ……..…) …………………………………….…………. PESEL: ……………………………………………………………... W sprawach majątkowych powód obowiązany jest oznaczyć w pozwie wartość przedmiotu sporu. Zgodnie z art. 23 w sprawach o wydanie albo odebranie przedmiotu najmu lub dzierżawy, wartość przedmiotu sporu stanowi przy umowach zawartych na czas oznaczony – suma czynszu za czas sporny, lecz nie więcej niż za rok; przy umowach zawartych na czas nieoznaczony – suma czynszu za okres trzech miesięcy. Jeżeli zatem czynsz najmu wynosił 1 000 zł, to w przypadku umowy najmu na czas oznaczony wartość przedmiotu sporu będzie wynosiła maksymalnie 12 000 zł. W przypadku umowy zawartej na czas nieoznaczony wartość przedmiotu sporu wyniesie 3 000 zł. Ponadto, obowiązkiem powoda jest uiszczenie opłaty od pozwu. Już w nagłówku pozwu warto wskazać, że opłata ta została uiszczona i w jakiej kwocie. Zgodnie z art. 27 pkt. 11 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, w sprawie o opróżnienie lokalu opłata od pozwu ma charakter stały i wynosi 200 zł. Wartość przedmiotu sporu: …………. zł Opłata sądowa: 200 zł Należy oznaczyć rodzaj pisma – „pozew o eksmisję”, „pozew o opuszczenie i opróżnienie lokalu” lub po prostu „pozew”. Kolejnym krokiem jest osnowa pozwu, czyli precyzyjne sformułowanie żądań w taki sposób, aby sąd mógł ocenić w trakcie postępowania ich zasadność, a następnie orzec zgodnie z żądaniem. W punkcie 1. pozwu powód wnosi o nakazanie pozwanemu opuszczenia i opróżnienia ze wszystkich rzeczy konkretnego lokalu oraz wydania go powodowi. Lokal i jego położenie powinny być precyzyjnie opisane, ponieważ dzięki temu również orzeczenie będzie precyzyjne i łatwiejsze do wyegzekwowania przez komornika sądowego, gdyby zaistniała taka potrzeba. POZEW O EKSMISJĘ Działając w imieniu własnym, wnoszę o: 1. nakazanie pozwanemu opuszczenia i opróżnienia ze wszystkich rzeczy będących jego własnością lokalu mieszkalnego nr ………………..……, składającego się z …………, ……………………………………....., .……………………………………....., ..……………………………………….. znajdującego się w budynku wielolokalowym położonym w ……………………………………… przy ul. ………………………………………………………………………….…….. i wydania go powodowi; W punkcie 2. pozwu powód wnosi o ustalenie, że pozwanemu nie przysługuje uprawnienie do otrzymania lokalu socjalnego. U podstaw tego żądania leży art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego, który stanowi, że w wyroku nakazującym opróżnienie lokalu sąd orzeka o uprawnieniu do zawarcia umowy najmu socjalnego lokalu albo braku takiego uprawnienia wobec osób, których nakaz dotyczy. Obowiązek zapewnienia socjalnego lokalu ciąży na gminie właściwej ze względu na miejsce położenia lokalu podlegającego opróżnieniu. Tym samym sąd musi zbadać, czy pozwanemu przysługuje prawo do lokalu socjalnego. Jeśli uzna, że tak, to ustali w wyroku, że pozwanemu przysługuje takie prawo, a opróżnienie lokalu zostanie wstrzymane do czasu złożenia pozwanemu przez gminę oferty zawarcia umowy najmu lokalu socjalnego. Prawo do lokalu socjalnego przysługuje kobietom w ciąży, obłożnie chorym, osobom posiadającym status bezrobotnego, chyba że osoby te mogą zamieszkać w innym lokalu niż dotychczas używany lub ich sytuacja materialna pozwala na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych we własnym zakresie. 2. ustalenie, że pozwanemu nie przysługuje uprawnienie do otrzymania lokalu socjalnego; Zgodnie z art. 98 § 1 strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony, dlatego jest bardzo ważne, aby w pozwie sformułować żądanie o zasądzenie kosztów od pozwanego. 3. zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda zwrotu kosztów postępowania; Już w petitum pozwu należy zawrzeć wnioski o dopuszczenie dowodów na poparcie swoich twierdzeń wraz ze wskazaniem, na jaką okoliczność, czyli dla poparcia jakich faktów, mają być przeprowadzone te dowody. Poniżej wymieniono wyłącznie dowody z dokumentów, które wykazują, że powodowi przysługuje prawo własności lokalu, że strony wiązał stosunek najmu, który uległ zakończeniu, a także że pozwany zajmuje lokal w sposób bezprawny i nie reaguje na pisma powoda. Jeżeli powód uzna, że istnieje potrzeba przeprowadzenia także innych dowodów, np. z zeznań świadków, powinien w tym miejscu złożyć wniosek o wezwanie na rozprawę wskazanych świadków, podając ich imię, nazwisko i adres zamieszkania. Można również wnosić o polecenie pozwanemu dostarczenia na rozprawę dokumentu będącego w jego posiadaniu, a potrzebnego do przeprowadzenia dowodu lub zażądać dowodów znajdujących się w sądach, urzędach lub u osób trzecich, uprawdopodobniając, że powód nie może ich sam uzyskać. 4. dopuszczenie i przeprowadzenie dowodów z dokumentów: 1) wydruku odpisu księgi wieczystej nr ………………………………………………..…, o którym to wydruku mowa w art. 364 ust. 4 ustawy z dnia o księgach wieczystych i hipotece; 2) umowy najmu lokalu mieszkalnego z dnia ………………………………..…………… r.; 3) pisma z dnia ………………..……. r. wraz z potwierdzeniem nadania listem poleconym; 4) wezwania do dobrowolnego opuszczenia i opróżnienia lokalu mieszkalnego z dnia …………………. r. wraz ze zwrotnym potwierdzeniem jego odbioru przez pozwanego, - wszystkich na okoliczność przysługiwania powodowi prawa własności lokalu mieszkalnego, zawarcia umowy najmu lokalu mieszkalnego pomiędzy powodem a pozwanym, wygaśnięcia stosunku najmu z powodu …………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..……………, zajmowania lokalu mieszkalnego przez pozwanego bez tytułu prawnego, wezwania pozwanego do dobrowolnego opuszczenia i opróżnienia lokalu mieszkalnego). Art. 187 § 1 pkt 3 nakłada na powoda obowiązek wskazania w pozwie informacji, czy strony podjęły próbę mediacji lub innego pozasądowego sposobu rozwiązania sporu, a w przypadku gdy takich prób nie podjęto, wyjaśnienie przyczyn ich niepodjęcia. Konieczne jest zatem wskazanie i opisanie, na czym polegała próba pozasądowego sposobu rozwiązania sporu lub dlaczego jej nie podjęto. Przyjmuje się, że skierowanie do pozwanego przedsądowego wezwania zakreślającego ostateczny termin na spełnienie żądania, stanowi tego rodzaju próbę rozwiązania sporu poza sądem, którą należy opisać w pozwie. Skierowanie do pozwanego przedsądowego wezwania jest istotne również z uwagi na przepis art. 101 zgodnie z którym zwrot kosztów należy się pozwanemu pomimo uwzględnienia powództwa, jeśli nie dał powodu do wytoczenia sprawy i uznał przy pierwszej czynności procesowej żądanie pozwu. Jeżeli zatem pozwany nie otrzymałby przedsądowego wezwania, a następnie w toku sprawy uznałby powództwo, mógłby dochodzić od powoda zwrotu kosztów procesu. Jednocześnie, zgodnie z wymogiem przepisu art. 187 § 1 pkt 3 wskazuję, że w niniejszej sprawie Powód podjął próbę pozasądowego sposobu rozwiązania sporu w sposób inny niż mediacja, jednakże nie doprowadziła ona do jego zakończenia i skierowanie sprawy na drogę sądową stało się konieczne. Zgodnie z art. 187 § 1 pkt 11 obowiązkiem powoda jest oznaczenie w pozwie daty wymagalności roszczenia. Wymagalność określa najwcześniejsza chwila, w której wierzyciel (powód) jest uprawniony do żądania spełnienia świadczenia. W sprawach o eksmisję ustalenie daty wymagalności nie jest oczywiste. Wydaje się, że zwykle będzie to pierwszy dzień, w którym pozwany powinien był opuścić lokal (z uwagi na zakończenie stosunku najmu). W pewnych okolicznościach datą wymagalności może być jednak dzień wskazany przez powoda w skierowanym do pozwanego wezwaniu do opuszczenia i opróżnienia lokalu. Wypełniając wymóg z art. 187 § 1 pkt 11 wskazuję, że datą wymagalności roszczenia dochodzonego niniejszym pozwem jest ………………….. r. W pozwie można sformułować także inne wnioski, jeżeli zaistnieje taka potrzeba. Przykładowo może to być wniosek o zabezpieczenie powództwa, o nadanie wyrokowi rygoru natychmiastowej wykonalności lub wniosek o przeprowadzenie rozprawy w nieobecności powoda. Osoby znajdujące się w trudnej sytuacji materialnej mogą także wnosić o zwolnienie od kosztów sądowych w całości lub w części, a także o ustanowienie adwokata lub radcy prawnego z urzędu. We wniosku należy oświadczyć, że nie jest się w stanie ponieść kosztów wynagrodzenia adwokata lub radcy prawnego bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Do wniosku dołącza się formularz zawierający szczegółowe dane na temat stanu rodzinnego, majątku, dochodów i źródeł utrzymania. Kolejnym niezbędnym elementem pozwu jest jego uzasadnienie. W uzasadnieniu należy wyjaśnić w sposób zrozumiały dla sądu, dlaczego powód dochodzi określonych roszczeń i co dokładnie wydarzyło się w sprawie. Jest bardzo istotne, aby już w pozwie przedstawić sądowi wszystkie fakty i dowody mające znaczenie dla rozstrzygnięcia. Nie powinno się żadnych dowodów i faktów zostawiać na później. Warto bowiem pamiętać, że w postępowaniu cywilnym obowiązuje prekluzja dowodowa, która powoduje, że dowody zgłoszone przez stronę później niż było to możliwe, mogą być przez sąd uznane za spóźnione. W konsekwencji sąd może takie dowody pominąć jako zmierzające do przedłużenia postępowania. Dlatego też pozew powinien obejmować wszystkie fakty, jakie mają znaczenie dla rozstrzygnięcia i które powinny wystarczyć do wydania przez sąd orzeczenia zgodnego z żądaniem powoda. Powołując w pozwie jakiekolwiek fakty, należy wyraźnie wskazać dowody wykazujące ten fakt. Przykładowo: powód twierdzi w pozwie, że jest właścicielem konkretnego lokalu. Jako dowód wskazuje wydruk odpisu księgi wieczystej prowadzonej dla danej nieruchomości. W razie potrzeby w uzasadnieniu można wyjaśnić także inne kwestie poruszane w pozwie, np. dotyczące wartości przedmiotu sporu, wysokości opłaty od pozwu lub właściwości sądu. UZASADNIENIE Jestem właścicielem lokalu mieszkalnego nr ……………….…... znajdującego się w budynku wielolokalowym położonym w ……………………………………………………………………………..…. (…………..…-………………...) przy ul. ………………………………………………….……………………………………..…, dla którego to lokalu mieszkalnego Sąd Rejonowy …………………………………………………………………, ………….……… Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr ……………………………………………………………………...…………………….... Dowód: wydruk odpisu księgi wieczystej nr ………………………………………………………………………….…; W dniu ……………………………… r. zawarłem z pozwanym umowę najmu lokal mieszkalnego, w tym też dniu lokal został pozwanemu wydany do używania. Umowa najmu lokalu została zawarta na czas oznaczony, tj. na okres ………….. lat. Przed upływem okresu obowiązywania umowy najmu, pismem z dnia ……………………...……… r. poinformowałem pozwanego o tym, że nie zamierzam przedłużyć najmu oraz zwróciłem się do pozwanego z prośbą o opuszczenie, opróżnienie i wydanie mi lokalu mieszkalnego w dogodnym dla pozwanego terminie, nie później niż w terminie 3 dni od dnia ustania stosunku najmu. Dowód: umowa najmu lokalu mieszkalnego z dnia ………………………………...… r.; pismo z dnia ……………….………….… r. wraz z potwierdzeniem nadania listem poleconym; Pomimo upływu wyznaczonego pozwanemu terminu, pozwany nie zadośćuczynił zgłoszonej przeze mnie prośbie. Dążąc do polubownego rozstrzygnięcia sporu, pismem z dnia ………………………………... r. wezwałem pozwanego do dobrowolnego opuszczenia, opróżnienia i wydania mi stanowiącego moją własność lokalu mieszkalnego. Pozwany odebrał wystosowane do niego wezwanie w dniu ………………………………..…... r. Do dnia wytoczenia niniejszego powództwa pozwany nie spełnił świadczenia objętego żądaniem pozwu. Dowód: wezwanie do dobrowolnego opuszczenia i opróżnienia lokalu mieszkalnego z dnia wraz ze zwrotnym potwierdzeniem jego odbioru przez pozwanego; Wobec upływu czasu, na jaki zawarłem z pozwanym umowę najmu, istniejący pomiędzy nami stosunek najmu wygasł. Oznacza to, że począwszy od dnia ………………………. r. pozwany zajmuje stanowiący moją własność lokal mieszkalny bez tytułu prawnego, pozbawiając mnie tym samym faktycznego władztwa nad moją nieruchomością. W konsekwencji, niniejsze powództwo jest w pełni zasadne i jako takie konieczne. Na podstawie art. 187 § 1 pkt 3) informuję, że podjąłem próbę pozasądowego sposobu rozwiązania sporu. Nieudzielenie przez pozwanego odpowiedzi na wystosowane do niego wezwanie oraz niepodejmowanie przez niego jakiejkolwiek próby kontaktu ze mną, jednoznacznie świadczy o braku woli pozwanego co do polubownego rozwiązaniu zaistniałego sporu. Wartość przedmiotu sporu w niniejszej sprawie została oznaczona na kwotę ……………. zł w oparciu o art. 23 Stosownie do przywołanego przepisu w sprawach o wydanie albo odebranie przedmiotu najmu wartość przedmiotu sporu stanowi przy umowach zawartych na czas oznaczony – suma czynszu za czas sporny, lecz nie więcej niż za rok. Umówiony pomiędzy mną a pozwanym czynsz najmu wynosił …………… zł miesięcznie, w konsekwencji czego wartością przedmiotu sporu w niniejszej sprawie jest kwota ………. zł jako suma czynszu za rok (……………….. zł x 12 miesięcy). Opłata sądowa od pozwu została uiszczona w kwocie 200 zł zgodnie z art. 27 pkt 11) ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych. Mając na uwadze powyższe, wnoszę jak w petitum pozwu. Do pozwu należy dołączyć niezbędne załączniki. Przede wszystkim będą to: a) potwierdzenie uiszczenia opłaty sądowej, b) dokumenty wskazane w pozwie jako dowody, c) odpisy pozwu wraz z załącznikami. W załączeniu: 1) potwierdzenie uiszczenia opłaty sądowej od pozwu w kwocie 200 zł; 2) wydruk odpisu księgi wieczystej nr ………………………………………………………...; 3) umowa najmu lokalu mieszkalnego z dnia ……………………………..…….. r.; 4) pismo z dnia …………………..……………. r. wraz z potwierdzeniem nadania listem poleconym; 5) wezwanie do dobrowolnego opuszczenia i opróżnienia lokalu mieszkalnego z dnia …………………………….. r. wraz ze zwrotnym potwierdzeniem jego odbioru przez pozwanego; 6) 2 odpisy pozwu wraz z załącznikami, jeden dla pozwanego, drugi dla gminy właściwej ze względu na miejsce położenia lokalu mieszkalnego. Koniecznie należy pamiętać, że pod pozwem należy się odręcznie podpisać. Pobierz darmowy wzór pozwu o eksmisję: Pobierz DOC Pobierz PDF Karolina Przybysz - Radca prawny w Lubasz i Wspólnicy - Kancelarii Radców Prawnych Realizuje projekty wdrożeniowe oraz związane z problematyką ochrony danych osobowych, posiada również doświadczenie wokół prawa konsumenckiego oraz bieżącej obsługi przedsiębiorców, w szczególności z branży IT. W 2019 roku ukończyła aplikację radcowską przy Okręgowej Izbie Radców Prawnych w Łodzi. Ukończyła kierunek Prawo na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Łódzkiego. O dochodzeniu wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z nieruchomości możemy mówić, gdy stronami sporu są jej właściciel i posiadacz samoistny. Kluczowy jest w tym wypadku fakt korzystania z nieruchomości, ale pod warunkiem, że korzystanie odbywa się bez tytułu prawnego. W tego typu sprawach nie ma znaczenia, czy właściciel nieruchomości poniósł szkodę, czy ma również znaczenia, czy korzystanie z nieruchomości bez tytułu prawnego nastąpiło z winy posiadacza Wiśniewski, w procedurze "Postępowanie w sprawie z powództwa o zapłatę wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z nieruchomości" zwraca uwagę na dwa możliwe scenariusze. Jeden dotyczy posiadacza samoistnego w dobrej wierze, drugi dotyczy posiadacza samoistnego w złej powinno znaleźć się w pozwie?Autor procedury wskazuje, że żądanie pozwu, którego przedmiotem jest wynagrodzenie za bezumowne korzystanie z nieruchomości, powinno zawierać:określenie kwoty pieniężnej, której zasądzenia na swoją rzecz domaga się powód,wskazanie w uzasadnieniu pozwu okresu, którego dotyczy jest przy tym osobne dochodzenie roszczeń za różne odnotować, że nie jest możliwe żądanie zasądzenia świadczeń na przyszłość, albowiem nie jest to roszczenie o świadczenia powtarzające jest przy tym dochodzenie roszczenia także, gdy nie nastąpiło jeszcze wydanie może bronić się pozwany?Paweł Wiśniewski wskazuje, że w wypadku gdy pozwany nie zaprzecza, że korzysta z nieruchomości powoda, może bronić się zarzutem, że przysługuje mu tytuł prawny do nieruchomości, np. wynikający z umowy (najmu, dzierżawy itp.) czy ograniczonego prawa rzeczowego (użytkowania, służebności itp.).Jeżeli zaś pozwany faktycznie bezumownie korzysta z nieruchomości powoda, może bronić się zarzutem spełnienia świadczenia (w całości lub w części), wykazując, że uiścił należne powodowi może również podnieść zarzut wypadku gdy pozwany korzysta z nieruchomości powoda w sposób odpowiadający służebności przesyłu, może bronić się zarzutem nabycia takiej służebności przez musi wykazać powód?We wspomnianej procedurze można przeczytać, że powód musi przede wszystkim wykazać swoją legitymację czynną. Musi zatem wykazać, że jest właścicielem nieruchomości (ewentualnie jest użytkownikiem wieczystym lub użytkownikiem nieruchomości bądź najemcą lokalu użytkowego).Powód musi też wykazać wysokość należnego mu wynagrodzenia, a więc wysokość rynkowych stawek cen za korzystanie z nieruchomości, w szczególności stawek czynszu najmu bądź wypadku, gdy pozwanym jest posiadacz w złej wierze, udowodnienia wymaga istnienie złej wiary pozwanego. Domniemywa się bowiem istnienia dobrej wiary, a wskazanym domniemaniem prawnym sąd jest więcej informacji na temat przebiegu postępowania, można znaleźć we wspomnianej procedurze: "Postępowanie w sprawie z powództwa o zapłatę wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z nieruchomości".Jeśli chcesz wiedzieć więcej na temat samych procedur, zobacz krótki film opisujący tę kategorię Kowalskiproduct manager Działu Legal Jeśli ktoś, nie mając tytułu prawnego lub przynajmniej zgody właściciela, korzysta z jego nieruchomości, łamie prawa właścicielskie. Czasem robi to świadomie, czasem nie. To też często powód sporów, które trudno rozwiązać polubownie. Właścicielowi przysługuje jednak szereg roszczeń z tytułu bezumownego korzystania z nieruchomości, ale i użytkownik nie jest bezbronny. Bezumowne korzystanie z nieruchomości może przyjmować różne postacie. Może być na przykład efektem braku porozumienia między stronami odnośnie do dalszego użytkowania nieruchomości po wypowiedzeniu umowy. Może wynikać z nieświadomości użytkownika, że narusza czyjąś własność, albo odwrotnie — być działaniem celowym, a nawet złośliwym. Bezumownym korzystaniem będzie więc odmowa opuszczenia lokalu, do którego nie mamy tytułu prawnego, ale również parkowanie samochodu na nieogrodzonej posesji sąsiada. Mamy z nim też do czynienia w przypadku poprowadzenia linii przesyłowej przez czyjąś nieruchomość, bez jego zgody. Sprawdźmy więc, jakie możliwości ma właściciel chcący dochodzić swoich roszczeń, w świetle prawa. Roszczenia z tytułu bezumownego korzystania z nieruchomości Właściciel nieruchomości, w zależności od sytuacji, ma prawo zażądać jej wydania, zaniechania naruszeń oraz przywrócenia stanu zgodnego z prawem. Dodatkowo może ubiegać się o wypłacenie wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z nieruchomości i odszkodowania za jej zużycie, pogorszenie stanu lub utratę. Może przysługiwać mu też prawo zażądania zwrotu pobranych i niewykorzystanych pożytków albo zapłaty za nie. Drogi spełnienia roszczeń są dwie: polubowna, kiedy strony się porozumieją; sądowa, gdy nie mogą osiągnąć kompromisu. Punktem wyjścia powinna być jednak zawsze próba załatwienia sprawy między stronami. To prostsze rozwiązanie, a nawet jeśli okaże się bezskuteczne, sąd w ewentualnym procesie będzie to brał pod uwagę. Dużo zależy też od tego, czy korzystający działał w dobrej czy w złej wierze, a w tym przypadku podjęcie działań przez właściciela definiuje ową wiarę. Działaniem w dobrej wierze jest bowiem sytuacja, gdy osoba korzystająca ma przeświadczenie, że ma do tego prawo. Przykładowo, nieruchomość w momencie wynajęcia była wspólną własnością małżonków, ale ci się rozwiedli i w ramach podziału majątku, przypadła ona jednemu z nich, albo została sprzedana. Nikt jednak nie poinformował o tym fakcie najemcy. Dowiaduje się on o tym po jakimś czasie, zatem przez pewien okres faktycznie korzystał bezumownie, ale o tym nie wiedział. Inny przykład — przed lokalem, który wynajęto na prowadzenie sklepu, znajdują się dwa miejsca parkingowe. Okazuje się jednak, że umowa najmu lokalu ich nie obejmuje, a plac ma drugiego właściciela. Najemcy o tym jednak nikt nie wspomniał, a ponieważ w pobliżu nie ma innych lokali użytkowych, był on przekonany, że należą one do wynajmowanego przez niego lokalu, zatem pozwalał parkować tam swoim klientom. Od momentu jednak, kiedy te osoby zostaną poinformowane o obowiązującym stanie prawnym i otrzymają żądania od właściciela, działają w złej wierze. Sąd jednak będzie domniemywał dobrą wiarę korzystającego, dlatego każde działanie, które ją podważa ma znaczenie. Roszczenie wydania nieruchomości Jeśli właściciel nie może korzystać ze swojej nieruchomości, ponieważ włada nią inna osoba, nieposiadająca stosownego uprawnienia (umowa najmu, dzierżawy), przysługuje mu prawo do żądania wydania nieruchomości. Jest to roszczenie windykacyjne. Pozew składa się do sądu okręgowego właściwego miejscowo dla nieruchomości. Trzeba w nim określić: rodzaj żądania — nakaz wydania nieruchomości; wartość przedmiotu sporu, czyli w tym przypadku wartość nieruchomości; dokładny opis danej nieruchomości (adres, powierzchnia, numer księgi wieczystej itd.); ewentualnych świadków — jeśli jest taka potrzeba. Zwykle wnosi się również o zasądzenie kosztów postępowania sądowego od pozwanego. W uzasadnieniu pozwu powinno się jak najdokładniej opisać sytuację — w jaki sposób pozwany wszedł w posiadanie nieruchomości, w którym momencie i w jakich okolicznościach rozpoczęło się bezumowne korzystanie z niej oraz czy i jakie podejmowano próby polubownego rozwiązania sporu. Wskazane jest przedstawienie dowodów na to, kto jest właścicielem nieruchomości. Należy również uiścić wpis sądowy, który wynosi 5% wartości sporu (wnosi go powód i jest to warunek niezbędny do wszczęcia postępowania). Roszczenie przywrócenia stanu zgodnego z prawem i zaniechania naruszeń Może się jednak zdarzyć tak, że ktoś w sposób nieuprawniony korzysta z nieruchomości, ale nie przejmuje nad nią władztwa — czyli robi to w niepełnym zakresie. Przykładem może być skrócenie sobie drogi dojazdowej przez czyjąś posesję lub wypasanie zwierząt na polu sąsiada. Pamiętajmy również, że nieruchomością jest nie tylko grunt i budynki na nim posadowione, ale również przestrzeń nad i pod gruntem. Działanie zaś nie musi odbywać się na terenie danej nieruchomości, ale gdy na nią bezpośrednio wpływa, będzie stanowiło naruszenie prawa własności. Dlatego prowadzenie działalności powodującej duży hałas, nieszczelne szambo, z którego ścieki trafią na sąsiednią działkę, albo umieszczenie baneru reklamowego, który ogranicza dostęp światła, będzie również bezumownym korzystaniem z nieruchomości. Właściciel nieruchomości, którego prawo własności zostało naruszone, ale nie utracił władztwa, może wówczas żądać: przywrócenia stanu zgodnego z prawem, w efekcie czego pozwany nie może dłużej użytkować nieruchomości w dotychczasowy sposób; zaniechania naruszeń, czyli uszanowania prawa własności nieruchomości. To roszczenie ma charakter negatoryjny, a ciężar dowodowy spoczywa na właścicielu, którego prawo własności zostało naruszone. Warto tu podkreślić, że żądanie przywrócenia stanu zgodnego z prawem, to nie to samo, co przywrócenie stanu pierwotnego. Składając taki pozew, właściciel nie może więc oczekiwać odszkodowania za zniszczenia lub naprawienia szkód ani oczekiwać zwrotu bezpodstawnego wzbogacenia. Może jednak wystąpić dodatkowo o zapłatę należnego wynagrodzenia. Roszczenie o zapłatę wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z nieruchomości. Jest to roszczenie uzupełniające. Można go dochodzić niezależnie od tych już omówionych lub równocześnie z nimi. Wynagrodzenie jest opłatą, którą musiałby właścicielowi uiszczać korzystający, gdyby miał tytuł prawny do użytkowania nieruchomości. W pozwie o zapłatę wynagrodzenia należy więc określić kwotę, której domaga się właściciel, oraz wskazać okres, jakiego dotyczy roszczenie. Należy w nim również uzasadnić wysokość wynagrodzenia, przywołując rynkowe stawki czynszu lub dzierżawy oraz wskazać dowody potwierdzające złą wolę pozwanego. Zwykle wnosi się też o zasądzenie od pozwanego kosztów procesu oraz ewentualne przeprowadzenie rozprawy pod jego nieobecność. Pozew składa się do właściwego miejscowo sądu okręgowego, a warunkiem do wszczęcia postępowania jest opłacenie wpisu sądowego w wysokości 5% wartości sporu. Pozwany może przedstawić dowody potwierdzające jego prawo do korzystania z nieruchomości lub działanie w dobrej wierze (umowa najmu, służebność), albo próbować udowodnić, że z niej nie korzystał w sposób bezumowny. Może również zakwestionować okres, który obejmuje roszczenie i jego wysokość lub wykazać, że się przedawniło. To powód musi udowodnić, że jego żądania są zasadne oraz że pozwany działał w złej wierze. Jeśli zaś powód nie odniesie się do zastrzeżeń pozwanego, sąd uznaje je za prawdziwe. Sąd w swoim orzeczeniu może roszczenie: oddalić, jeśli pozwany wykaże, że nie korzystał bezumownie z nieruchomości, działał w dobrej wierze, spełnił już żądanie w całości lub kiedy roszczenie jest przedawnione; uwzględnić w części, zmniejszając wysokość wynagrodzenia o określoną kwotę, jeśli pozwany udowodnił jej wpłacenie, a także, gdy zasadnie zakwestionuje okres, jaki obejmuje żądanie albo sąd sam uzna, że kwota jest za wysoka; uwzględnić, gdy nie ma wątpliwości co do bezumownego korzystania z nieruchomości, kwota wynagrodzenia nie budzi zastrzeżeń, a zobowiązanie nie wygasło ani się nie przedawniło. Orzekając o wysokości przyznanego wynagrodzenia, sąd bierze pod uwagę stawki rynkowe oraz stan nieruchomości. Obowiązki samoistnego posiadacza nieruchomości Samoistnym posiadaczem jest ktoś, kto korzysta w sposób bezumowny z nieruchomości. Do momentu, w którym się o tym dowie, działa w dobrej wierze, a właścicielowi przysługują tylko roszczenie windykacyjne (wydanie nieruchomości) oraz negatoryjne (przywrócenie stanu prawnego i zaniechanie naruszeń). Kiedy posiadacz samoistny się dowie, że korzysta w sposób nieuprawniony, jest zobowiązany płacić wynagrodzenie oraz ponosi odpowiedzialność za pogorszenie jej stanu. Powinien również zwrócić pobrane i niezużyte pożytki oraz zapłacić za te zużyte. Samoistny posiadacz może jednak ubiegać się o zwrot nakładów koniecznych do utrzymania nieruchomości w należytym stanie, poniesionych w okresie bezumownego korzystania, ale tylko do chwili, gdy się o tym dowiedział. Może również zabrać elementy połączone z nieruchomością, za które zapłacił, lub domagać się zwrotu ich kosztu od właściciela. Przedawnienie roszczeń Roszczenia windykacyjne i negatoryjne, czyli domaganie się zwrotu nieruchomości, zaprzestania naruszeń i przywrócenia stanu zgodnego z prawem, nie ulegają przedawnieniu. Jeśli zaś chodzi o wynagrodzenie i odszkodowanie, właściciel może dochodzić swoich roszczeń za okres 10 lat, ale z zastrzeżeniem, że musi wystąpić o nie w ciągu roku od dnia, w którym nieruchomość została mu wydana. Jeśli nieruchomość jest przedmiotem prowadzonej działalności gospodarczej, okres przedawnienia roszczeń skraca się do 3 lat. fot. tytułowa:

bezumowne korzystanie z nieruchomości wzór pisma